ඉපදෙනවා… කාලයක් ජීවත් වෙනවා… මැරෙනවා… ආපහු කොහේ හරි ඉපදෙනවා… ආපහු ජීවත් වෙනවා… ආපහු මැරෙනවා…

මේක කිසිදා නොනවතින චක්‍රයක්. ඉපදෙනවා, මැරෙනවා… ඉපදෙනවා, මැරෙනවා… ඉවරයක් නෑ. මෙහෙම තමයි මං විශ්වාස කරන බුදුදහමේ ඉගැන්වෙන්නෙ. සමහරු පිළිගනීවී, තවත් සමහරෙක් පිළිගන්න එකක් නෑ. ඔබ පිළිගත්තා හෝ නොගත්තා, මං මේ කියන්න හදන්නෙ නැවත නැවත ඉපදීම හෙවත් පුනරුප්පත්තිය ගැන නම් නෙමෙයි. ඒ ගැන කාත් එක්කවත් වාද විවාද කරන්නවත් නෙමෙයි. අපි මේ ලෝකෙට ඉපදෙනවා. ඒ වගේම, එහෙම ඉපදෙන හැම කෙනෙක්ම අනිවාර්‍යයෙන්ම කවදාමහරි මැරෙනවා. කවුරුහරි හිතාගෙන ඉන්නවා නම්, “නෑ, මං නම් මැරෙන්නෙ නෑ කියලා…” ඒ තරම් මෝඩයෙක් තවත් නැතුව ඇති. ඉපදෙන හැමෝම මැරෙනවා. ඒ තමයි ලෝක ස්භාවය. ඒත්, ඔබ නිකමට හිතලා බැලුවද මේ ඉපදීම සහ මරණය අතර කාලය පිලිබඳව. එහෙමත් නැත්නම්, ජීවිතය පිළිබඳව?

ඔක්කොමත් හරි, ලිපියක් ලියන එක තමයි අමාරුම වැඩේ. ඒකත්, මේ වගේ චිත්‍රපටයකට. කොතනින් පටන්ගෙන, මොනවා ලියන්නද කියලා පැය ගාණක් අහස පොළව ගැටගගහා කල්පනා කරලත් හරිහමං අදහසක් ඔළුවට ආවෙ නැහැ. අන්තිමේදි, තවත් හෝරා කීපයක් කල්පනා කරාට පස්සෙ තමයි හිතුවෙ, මාතෘකාවෙන් ටිකක් පිටිපස්සට ගිහිල්ලා, ඉපදීම සහ මරණයෙන් තමයි මේ ලිපිය පටන්ගන්න හොඳම තැන කියලා. සමාවෙන්න සහෘද ඔබගෙ කාලයෙන් කොටසක් මිඩංගු කිරීම වෙනුවෙන්. නමුත්, ජිවිතය ගැන තේරුම් කරන්න ඉපදීම සහ මරණය ඇරෙන්න වෙන කදිම නිදසුනක් වෙන කොයින්ද? ලේසියෙන් ඉපදෙන්න පුළුවන්. ලේසියෙන් මැරෙන්නත් පුළුවන්. හැබැයි, ලේසියෙන් ජීවත් වෙන්න පුළුවන්ද? මට උත්තර දෙන්න. ඔබ හිතනවද, ජීවත්වෙන එක ලේසි දෙයක් කියලා? ගහෙන් ගෙඩි එන්න වගේ උත්තරයක් නෙමෙයි මට ඕනෙ. මේක කියවන ඔබේ වයස කීයද? යන්න කාලයේ ආපස්සට. යන්න ඔබේ ළදරු කාලයට. ළදරු කාලයෙනුත් එහාට, ඔබ මේ ලෝකෙට බිහිවෙන මොහොතට. ඔබ ඉපදෙන්නෙ ඔබේ මවට මේ ලෝකෙ විඳින්න පුළුවන් අමාරුම වේදනාවන්ගෙන් එකක් විඳින්න සලස්වමින්. එදා ඒ විදියට මේ ලෝකෙ එළිය දකින ඔබව, රැයක් දවාලක් නැතුව තමන්ගෙ ඇස් දෙක වගේ ආරක්ෂා කරනවා ඔබේ අම්මයි තාත්තයි. ඔබව පෝෂණය කරමින්, උවදුරු වලින් ආරක්ෂා කරමින්, ලෙඩක් දුකක් නොදී රැකබලා ගන්නවා. ලේසි වැඩක් නෙමෙයි. ඉතිං, ජීවත්වෙන එක ලේසි දෙයක්ද මිත්‍රවරුණි? ළදරු කාලයෙන් පස්සෙ එන්න ඔබේ ළමා කලයට. ඔබට සිද්ධවෙනවා ඔබේ අනාගතය වෙනුවෙන් ඉගෙනගන්න. උදේ පාන්දරින් නැගිටිනවා, පාසල් යනවා, විෂයන් ගණනාවක් ඔළුවට දාගන්නවා, ඉස්කෝලෙ වෙලවෙන් පස්සෙ උපකාරක පංති වලට දුවනවා, ඒවයින් පස්සෙ ගෙදර ඇවිල්ලා ඉස්කෝලේ ගෙදර වැඩ කරලා ඉවරවෙනකොට නිදාගන්න වෙලාව හරි. අවුරුදු 13ක් මේ ගේම ඇදලා ඉවරවෙද්දි උසස් අධ්‍යාපනය පටන්ගන්නවා. එතකොට, ඉස්කෝලේ කාලේ වගෙ දෙතුන් ගුණයක වැඩ කන්දරාවක් ඔබේ පිට පැවරෙනවා. ලෙක්චර්ස් යන්න ඕනෙ, අසයින්මන්ට් කරන්න ඕනෙ, ප්‍රසන්ටේශන් කරන්න ඕනෙ. ඔළුව නරක් වෙන්නෙ නැති එක විතරයි. ඉතිං, හිතලා බලන්න හිතවත් සහෘදයිනි… ජීවත් වෙන එක ලේසි දෙයක්ද? උසස් අධ්‍යාපනයත් ඉවරයි නම්, ඊට පස්සෙ තමයි හොඳම හරිය පටන්ගන්නෙ. ජීවත්වෙන්න රස්සාවක් හොයාගන්න ඕනෙ. මෙච්චර කාලයක් තිස්සෙ වියදම් කලේ අම්මා තත්තා වෙන්ටැති. හැබැයි, මේ වෙද්දි අම්මා තත්තට වයසයි. ඉතිං, ඒ දෙන්නව රැකබලා ගන්න ඕනෙ. ඒ වගේම, තමන්ගෙ අනාගතය වෙනුවෙන් මුදල් අවශ්‍ය වෙනවා. ගෙයක්-දොරක් හදාගන්න ඕනෙ, වාහනයක් ගන්න ඕනෙ, පරස්තාවක් කරගන්න ඕනෙ, ළමයි හම්බුණාම එයාලගෙ අවශ්‍යතා පිරිමහන්න ඕනෙ. බැලින්නම් හැමදාමත් පොඩි ළමයි වගේ හිටියානම් හොඳයි කියලා හිතෙනවා නේද මිත්‍රවරුණි? දැන් මොකද ඔබ කියන්නෙ? ජීවත් වෙන එක ලේසි දෙයක් කියලා ඔබට තමත් හිතෙනවද? කොහොම වුණත්, ජීවිතයේ අමාරුකම ගැන මීට වඩා මං පැහැදිලි කරන්න යන්නෙ නැහැ. මේ වෙද්දි මං මුලින් අහපු ප්‍රශ්නයට ඔබ ගාව නිසැකවම පිලිතුරක් ඇති කියලා හිතනවා.

අපි ඉපදෙනකොට අපිට කිසිම වගකීමක් නැහැ. අපි ටිකෙන් ටික ලොකු වෙද්දි තමත්, ඒත් එක්කම අපිට වගකීම් කියලා දේකුත් එකතු වෙන්නෙ. ජීවිතය කියන්නෙ වගකීම් සමුදායකින් බැඳිච්ච දෙයක්. මේ වගකීම් වැඩිවෙන්න වැඩිවෙන්න, ජීවිතයත් දුෂ්කර වෙනවා. ජීවිතය දුෂ්කර වෙන්න වෙන්න, ජීවත්වෙන එක දුෂ්කර වෙනවා. එහෙමයි කියලා, ජීවිතයෙන් පැනලා ගියයි කියලා හරියනවද? එතකොට, ජීවිතයේදී ඔබ වටා ඉන්න අනිත් අයට මොකද වෙන්නෙ කියලා නිකමට හිතුවද? ඒ කතාව පොඩ්ඩකට එහෙම්මම තියලා අපි වෙනත් පැත්තකට හැරෙමු. ජීවිතය කියන්නෙ බලපොරොත්තු නොවූ සිදුවීම් වලින් පිරිච්ච තෝතැන්නක්. මං කෙලින්ම කතාවට එන්නම්. හිතන්න ඔබ මේ ගතකරන්නෙ ඔබේ තරුණ අවධිය. එකපාරටම මාරයා ඇවිත් කියනවා, ඔබට තව ජීවත් වෙන්න තියෙන්නෙ මෙන්න මෙච්චර දවසක් විතරයි කියලා. ඔබ මොකද කරන්නෙ? ඔබට මොකද හිතෙන්නෙ? මං නැවතත් ඔබෙන් පිළිතුරක් බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඔබ මොකද කරන්නෙ?

ටිකින් ටික පිපීගෙන ආපු හරි ලස්සන මලක්, කුනාටුවකට අහුවෙලා, නටුවෙන් ගැලවිලා, බිමට වැටිලා විනාශ වෙලා යනවා. අන්න ඒ වගේ තමයි, තරුණ ජීවිතයක් අකාලයේ මිලින වෙලා යනවා කියන්නෙ. නිසැකවම මෙතනදි ගොඩක් දෙනෙක් කඩා වැටෙනවා. මැරෙන්න ඉන්න මට මොන අනාගතයක්ද කියලා, ජීවිතයේ තමන් දැකපු, ප්‍රාර්ථනා කරපු හැම හීනයක්ම, බලාපොරොත්තුවක්ම එකින් එක පොලවට යටකරලා දානවා. නමුත්, ඔබ විශ්වාස කරනවා නම් කරන්න, මරණය හමුවේ පවා බලපොරොත්තු අත්නොහරින අරුම පුදුම මිනිස්සුත් අපි අතර ඉන්නවා. ගොඩක් දෙනා තමන්ගෙ හැම බලපොරොත්තුවක්ම, හීනයක්ම අතෑරල දාලා, මරණය පිළිගන්න බලපොරොත්තුවෙන් ඉන්න අතරෙ, අර මං කියපු අනිත් මිනිස්සු ජීවත් වෙන්න එකම එක හේතුවක් හොයන්න ගන්නවා. ජීවත්වෙන්න එකම එක හේතුවක්, බලාපොරොත්තුවක් ඇති ඒ වගේ මිනිස්සුන්ට මාරයට එරෙහිව සටන් වදින්නට. ආදරය! ඒ වගේ මිනිස්සුන්ට ජීවත්වෙන්න හේතුවක් වගේම මහඟු බලාපොරොත්තුවක් වෙනවා!

ආදරය! මෙන්න මේකයි කියලා වචනයෙන් විස්තර කරලා කොහොම කියන්නද… සමහරු විඳලා ඇති… තවත් සමහරු විඳවලත් ඇති… තවත් සමහරු අනිත් අයගෙ ඒවා දිහා බලලා හූල්ලලත් ඇති… අන්න ඒ වගේ මහ අරුම පුදුම දෙයක් තමයි… ආදරය!

ආදරය! විඳපු අයටත් තේරුම් ගන්න බැරි… විඳවපු අයටත් තේරුම් ගන්න බැරි… අනිත් අයගෙ ඒවා දිහා බල බල හූල්ලපු අයටත් තේරුම් ගන්න බැරි… අන්න ඒ වගේ මහ අරුම පුදුම දෙයක් තමයි… ආදරය!

ආදරය! හොඳට ජීවත් වෙච්ච මිනිස්සුන්ගෙ ලෝකය කඬා බිඳලා දාලා… ඒ මිනිස්සුන්ව නන්නත්තාරේ යන පිස්සන් බවට පත්කරපු… අන්තිමේදී ජීවිතයෙන් පවා වන්දි ගෙවන්න සලස්වපු… අන්න ඒ වගේ මහ අරුම පුදුම දෙයක් තමයි… ආදරය!

ආදරය! ජීවිතේ විනාස කරගෙන ඉඳපු මිනිස්සුන්ව හරි පාරට අරගත්තපු… බලාපොරොත්තුවක් නැතුව ඉඳපු මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිතයට බලාපොරොත්තු ලබාදීපු… මැරෙන්න ඉඳපු මිනිස්සුන්ට ජීවිතය නැවත ලබාදීපූ… අන්න ඒ වගේ මහ අරුම පුදුම දෙයක් තමයි… ආදරය!

ආදරය ගැන විග්‍රහ කරන්න තරම් මං මහ ලොකු ලේඛකයෙක්වත්, ආදරය පිලිබඳව ප්‍රවීණයෙක්වත් නෙමෙයි. හැබැයි, මං එක දෙයක් නම් සක්සුදක් සේ දන්නවා. මේ ලෝකයේ වටිනාම දේවල් අතරේ, අග්‍රස්ථානයේම තියන්න පුළුවන් පූජනීය දෙයක් තමයි “ආදරය” කියන්නෙ. ආදරයට කරන්න බැරි දෙයක් නැහැ. ආදරය තරම් බලවත් දෙයක් තවත් නැහැ. ආදරය නිසා ඉක්මණ් තීරණ අරගෙන ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවන අදූරදර්ශී මිනිස්සු අතරේ, මාරයා අතේ දුරින් තියාගෙන, ආදරය නිසා ලැබුණු බලාපොරොත්තුවෙන් ජීවිතය වෙනුවෙන් සටන් වදින මිනිස්සුත් මං මේ ලෝකේ දැකලා තියෙනවා. ඔව්, ආදරයට පුළුවනි ඔබේ ජීවිතයට බලාපොරොත්තුවක් දෙන්න. ආදරයට පුළුවනි, ඒ බලාපොරොත්තුව නිසාවෙන් ඔබට ජීවත් වෙන්න ආසාවක් ඇතිකරවන්න. ඒ ආසාවට පුළුවනි, ජීවිතය වෙනුවෙන් ඔබට මරණයත් සමගින් සටන් වදින්න ශක්තිය, ධෛර්‍යය ලබාදෙන්නට. එයයි මා පැවසුවේ, ආදරය තරම් උතුම්, පූජනීය සහ බලවත් වෙන කිසිම දෙයක් මෙලොව නැහැ කියලා.

දැන් මං ආපහු එන්නම් මුලින් මං සඳහන් කරපු ඉපදීම, ජීවත් වීම සහ මරණය කියන කාරණා වලට. කලින් මං සඳහන් කලා ඉපදෙන එක ලේසියි. මැරෙන එකත් ලේසියි. හැබැයි, ජීවත් වෙන එක තමයි අමාරුම දේ කියලා. දවසකට මේ ලෝකෙට අලුතින් ජීවිත කියක් නම් උපත ලබනවද? ජීවිත කීයක් නම් මේ ලෝකෙන් සමුගෙන යනවද? මේ විදියට උපත සහ විපත අතරේ දෝලනය වන්නාවූ අපේ ජීවිත කොච්චර කාලයක් පවතිනවද? සරලවම කියනවා නම්, අපිට මේ ලෝකේ කොච්චර කාලයක් ජීවත් වෙන්න පුලුවන්ද? ඒක නම් පිළිතුරු නැති ප්‍රශ්නයක්. අපිවත් දන්නෙ නැහැ අපිට කවදා යන්න වේවිද කියලා. අද යන්න කිව්වොත් අද යන්න වෙනවා. හෙට යන්න කිව්වොත් හෙට යන්න වෙනවා. තව අවුරුදු 5කින් 10කින් වෙන්නත් පුළුවන්. ඔබට තේරෙනවා නේද, කොච්චර හැඩ වැඩ කරගෙන හිටියත් අපි අපිටවත් අයිති නැහැ කියලා. ඉතිං, ජීවත්වෙන ටික කාලෙ ලස්සනට ජීවත් වෙන්න. මරණය කියන්නෙ කවදාමහරි අපිව හොයාගෙන එන දෙයක්. ඒ වගේ අනිවාර්‍යයෙන්ම වෙන දෙයක් වෙනකම් බලාගෙන ඉන්නෙ නැතුව, තමන්ට හිමිවෙලා තියෙන ජීවිතය අර්ථවත් විදියට ගතකරන්න උත්සාහ කරන්න. ජීවත්වෙන එක අමාරුයි තමයි. හැබැයි, ඒ අමාරු ජීවිතය අර්ථවත්ව ගතකරලා, ඒ ජීවිතයට ලස්සනක් එකතු කරන්නත් පුළුවන් ඔබටම විතරයි. ජීවිතයට වටිනාකම තවමත් ඔබට තේරුම් ගන්න බැරිනම් ගිහිල්ලා බලන්න පිලිකා රෝහලකට. ජීවිතය පිලිබඳව පුංචිම පුංචි බලාපොරොත්තුවක් හිතේ කොනක ගුලි කරගෙන, මිනිස්සු පිරිසක් ජීවිතයත් මරණයත් අතර ද්වන්ධ සටනක යෙදෙනවා ඔබට ඔබෙගේ සියැසින්ම බලාගන්න පුළුවන් වේවි. මාරයා තමන්ගෙ ශරීරය ආක්‍රමණය කරමින් ඉන්නවා කියලා නොදන්න පුංචි මල් කැකුළු ටිකක්, කෙලිදෙලෙන් ගතකරනවා ඔබට සියැසින්ම බලාගන්න පුළුවන් වේවි. තමන්ගෙ ආදරණීයයන් අද සුවපත් වේවි, හෙට සුවපත් වේවි කියලා දහසකුත් එකක් බලාපොරොත්තු පොදිබැඳගත් මිනිසුන් පිරිසක් ඔබට සියැසින්ම දැකගන්න පුළුවන් වේවි. මේ තමයි ජීවිතය. සමාජයට බැහැලා බලන්න. දහසක් ප්‍රශ්ණ හිතේ තියාගෙන, ඒවා හමුවේ වැටෙන්නෙ නැතුව ජීවිතය ජයගන්න වෙර දරණ මිනිස්සු අනන්ත අප්‍රමාණක් ඔබටම හමුවේවි. ආදරයට පුලුවනි ජීවිතය ගැන බලාපොරොත්තුවක් ඇතිකරවන්න. ආදරය පිරුණු, බලාපොරොත්තුවලින් සන්නද්ධ ජීවිත වලට පුළුවනි මේ ලෝකය ලස්සන තැනක් කරන්න. ලෝකයට ආදරය කරන්න. ජීවිතයට බලපොරොත්තු එකතු කරගන්න. ජීවිතයේ වැටෙන්න වැටෙන්න, තවත් ශක්තිමත් වෙලා නැගිටින්න. කවදාවත් කිසිම දෙයක් අතාරින්න එපා. මං ආපහු කියනවා… ඉපදෙන්න ලේසියි, මැරෙන්නත් ලේසියි. ජීවත් වෙන එකයි අමාරු. ඉතිං, ඒ අමාරු, කෙටි ජීවිතය අර්ථවත් විදියට ලස්සනට ගතකරන එක ඔබට බාරයි.

2020 කියන්නෙ මුළු ලෝකයටම අභාග්‍යසම්පන්න වර්ෂයක්. වර්ෂය ආරම්භයේදී ලෝකය ආක්‍රමණය කරපු කොරෝනා වෛරසය ජීවිත ලක්ෂයකටත් වඩා බිලිගෙන, 2020 වර්ෂයේ අර්ධයකටත් වඩා ගතවූ මේ මොහොතවන විටත් තවමත් අප අතරේ සැරිසරනවා. ඒ වගේම, මේ 2020 වර්ෂයේදී අපි ආදරය කරන චරිත කීපයක්ම අප අතරින් සමුගෙන ගියා. විශේෂයෙන්ම, බොලිවුඩ් පුරවරයෙන් වාර්තා වෙච්ච ඒ අකල් මරණ තුන, බොලිවුඩ් රසිකයන් විදියට අපිට දරාගන්න බැරි අන්දමේ ශෝඛයක් වුණා. ඉර්ෆාන් ඛාන්, රිෂී කපූර් සහ සුශාන්ත් සිං රාජ්පුත්! මේ මරණ තුන අතරින් සුශාන්ත් සිං රාජ්පුත්ගේ මරණය බොහොම ආන්දෝලනයට පත්වුණ බව මේ වනවිට රහසක් නෙමෙයි. විවිධ කටකතා මේ වනවිට කරලියට පැමිණෙමින් තිබෙන මුත්, ඒ පිලිබඳව ඇත්ත නැත්ත කාලය විසින් විසඳාවි. කොහොමින් කොහොමහරි, බොලිවුඩයට ආලෝකයක් වෙන්න හිටිය අති දක්ෂ තරුණ රංගන ශිල්පියෙක් ඔවුන්ට අහිමි වුණා. මේ තමයි ඔහුගේ අවසාන චිත්‍රපටය. මේ තමයි, ඔබට ඔහුව සිනමා පටයක් තුලින් දැකගන්න ලැබෙන අවසාන අවස්ථාව. ඒ සොඳුරු සිනහවේ උරුමක්කාරයා මීට පසු ඔබට කිසිදිනෙක දකින්න නොලැබෙනු ඇත. නමුත්, සියළුම වාර්තා බිඳ හෙලමින්, ඔහු මෙසේ අපහට ඉතිරිකර යන්නාවූ මතකයන් සදා නොමැකෙනු ඇත. ඔහුගේ අවසන් චිත්‍රපටයේ වාර්තාවන් මෙසේ සඳහන් කරන්නම් ඔබගේ දැනගැනීම පිණිස.

එහෙනම්, මෙතැන් පටන් ඔබට බාරයි. සිහනව, ආදරය අතරේ දෝලනය වෙමින්, ඔස්කාර් සම්මානලාභී A.R. රහමන්ගේ සුමියුරු සත්සරයන්ගෙන් වර්ණවත්වූ ගීත සමුදායකින් සමන්විතව, අවසනයේ ඔබව කඳුලින් නහවන්න හැකියාව ඇති බොහොම සංවේදී, ආදරණීය චිත්‍රපටයක් බව විශේෂයෙන්ම කියන්න ඕනෙ. ඒ වගේම, ජිවීතයට ආදර්ශයක් ගතහැකි චිත්‍රපටයක්. අනිවාර්‍ය්‍යෙන්ම ලේන්සුවක් ලඟ තියාගෙන බලන්න කියන අනතුරු ඇඟවීමත් එක්කම අවසන් කරන්නම් දීර්ඝ ලිපිය මේ ආකාරයෙන්.

ප.ලි. – අහලා තියෙනවද මොකක්ම හරි ඉන්දියන් ෆිල්ම් එකක් රිලීස් වෙලා පැය 3-4ක් ඇතුලත Top Rated Indian Movies ලැයිස්තුවට රිංගලා තියෙනවා කියලා. මං තව පොඩ්ඩක් විශේෂ කරලා කියන්නම්. මොකක්ම හරි ඉන්දියන් ෆිල්ම් එකක් රිලීස් වෙලා පැය 3-4ක් ඇතුලත Top Rated Indian Movies ලැයිස්තුවේ අංක 01 ට එන්න පුලුවන් කියලා දන්නවද? එහෙනම්, මේ තමයි ඒ සඳහා ජීවමාන සාක්ෂිය. මේ සටහන ලියවෙන මොහොත වෙනකොට Imdb දර්ෂකය 9.8ක් වැනි අති දුර්ලභ අගයක් කරා කරකැවෙමින්, Top Rated Indian Movies ලැයිස්තුවේ අංක 01 හි විරාජමානව වැජඹෙන්නෙ මෙම Dil Bechara චිත්‍රපටයයි. මේ තමයි මියගිය සුශාන්ත් සිං රාජ්පුත් වෙනුවෙන් සුවහසක් ප්‍රේක්ෂක ජනතාව දක්වන්නාවූ අවසන් ගෞරවය!

• Hindi